Saba The Althea Cottage Windwardside Nederland

Onze tweede accommodatie is in Saba, een bijzondere gemeente van Nederland.

Het eiland Saba staat voornamelijk bekend om het duiken en het wandelen. Ook wel hiking genoemd.

We zijn hier twee nachten en hebben via Airbnb de Althea Cottage gehuurd in het dorpje Windwardside. Een heel charmant dorpje met wat kleine restaurantjes, souveniers winkeltjes, een bakker en twee supermarkten. Onze verhuurder is Jeffrey die ons al op staat te wachten als we met de taxi aankomen. Hij geeft ons een rondleiding door het huis en legt allerlei belangrijke dingen uit. Bijvoorbeeld het gebruik van water en wc. Ze hebben hier op dit eiland geen stromend water dus al het regenwater wordt opgevangen en hergebruikt. De watervoorraad is beperkt en opgeslagen in tanks onder het huis dus te lang douchen enz. dat is niet mogelijk. Ook de wc doortrekken is een dingetje. Er is geen open rioleringssysteem maar een beerput. Dus je kan wel spoelen maar al het toiletpapier moet in een emmertje. Bij tekort aan drinkwater kunnen ze ontzout zeewater kopen. Hiervoor rijden vrachtwagentjes rond die het over pompen in de watertank van het huis, maar dat is heel duur. Dus conclusie.. wees zuinig met water!

Elektriciteit is er wel maar ook erg duur. Overdag heeft het eiland zon energie en 's avonds gaat de generator aan.

Verder is het huis van alle gemakken voorzien. Het is wel een oud huisje (1858) nog ver in originele staat. Wel is het in de loop van de jaren uitgebouwd en gemoderniseerd. Alle apparatuur is aanwezig. Er is zelfs Netflix. Maar dat hebben we gelukkig niet nodig gehad want we hebben ons prima vermaakt.

Na de rondleiding in het huis bood onze gastheer aan, om ons een rondleiding over het eiland te geven en dan zou hij gelijk even stoppen bij een supermarkt zodat we wat boodschappen konden doen. Dus zo gezegd zo gedaan. We zijn bij hem in de auto gestapt en hebben een prachtige toer over het eiland gemaakt. Alle in en outs (historische feiten, geschiedenis en de laatste roddels) werden ons verteld. Ook nam hij ons mee naar het enige ieniemienie strandje op het eiland.

Het eiland is eigenlijk een topje van een onderzee gelegen vulkaan. Maar door de vele uitbarstingen is er een eiland ontstaan zonder grote stranden.

Wat ons gelijk opviel tijdens deze rondrit.. iedereen kent elkaar bij naam, rijden met open ramen zodat ze elkaar kunnen begroeten en ze toeteren bij iedere bocht. Want de weg hier is zo smal dat er eigenlijk maar een auto tegelijk kan rijden. Er is hier op dit eiland ook geen een auto wat geen schade of deuk heeft. De talen die je hoort zijn te verdelen in drie talen. Nederlands, Engels/Amerikaans en Antilliaans. Overal klinkt vrolijke muziek. Kortom het is een heel gezellig vrolijk eiland.

Na onze rondleiding ploffen we eigenlijk neer op ons balkon en genieten heel de middag van alles wat er rond om ons heen gebeurd. Links hebben we uitzicht op zee, voor ons uitzicht op het dorpje en op de weg, rechts uitzicht op zee en achter ons uitzicht op de hoogte berg van Nederland!

De mount Scenery en die is 877 meter hoog. Wat een heerlijke relaxte middag.

's Avonds gaan we in een klein restaurantje uit eten en na nog een potje kaarten gaan we rond 22.00 uur naar bed.

De volgende dag zijn we al iets later wakker dan in het begin. Namelijk rond 06.30 uur. We doen lekker rustig aan en tutten lekker op ons gemak. Om 09.30 uur lopen we onze weg naar beneden en gaan bij het bakkertje ontbijten. Sandwich, pannini, saucijzenbroodjes, appelflappen enz. Alle Nederlandse dingen verkopen ze hier. Heerlijk! Na het ontbijt lopen we de supermarkt in voor wat water en andere benodigde dingen. Want we gaan vandaag actief doen. En hoe!!

Iedereen weet dat wij geen sportmensen zijn en ook niet echt een atletische lichaam hebben en dat we gaan afzien is een feit. Maar we gaan het toch doen. We gaan hiken. We gaan de mount Scenery beklimmen naar het hoogste punt van Nederland. 1064 steps omhoog en weer naar beneden. Een wandeling van zo'n anderhalf uur omhoog door de jungle. Waar beginnen we aan.

De rugzak wordt gepakt. We trekken de juiste kleding aan, smeren ons in met zonnebrand en anti mug en we trekken onze wandel schoenen aan. We zijn er klaar voor.

Het begin van deze trail ligt vlak achter ons huisje en na een laatste blik naar elkaar, gaan we op pad. Ik zal je eerlijk zeggen ik was na 10 minuten al helemaal kapot! Wat zwaar. Het is namelijk geen zandpad maar een pad aangelegd met stenen trap trede. En niet allemaal van dezelfde hoogte. Kleine trede, hele hoge treden, gladde treden. Steeds anders. Pff.

Maar we geven niet op en met de benodigde pauzes hebben we het gered. Natuurlijk deden wij er veel langer over dan de anderhalf uur die ervoor staat maar dat maakt niet uit. We bereikte uiteindelijk wel de top. We did it!

Maar geloof mij de afdeling klaag , kreun en steun stond aan!!!

Bovenop was het prachtig. We konden helemaal rond kijken. Af en toe zaten we wel even in de wolken maar dat vonden we eigenlijk alleen maar fijn. Het koelde dan lekker wat af. Want wat was het warm en wat hebben we gezweten. Na gelunched te hebben, en een glaasje rumpunch gedronken te hebben, op het hoogste punt van Nederland, beginnen we aan onze afdaling. Dat vond ik eigenlijk iets makkelijker maar dat wil niet zeggen dat dit ook niet erg zwaar was. Maar de omgeving maakte veel goed. Wat een prachtige bomen, planten, bloemen enz. Maar de dieren die we tegen kwamen vond ik wat tegenvallen. We hebben twee slangen gezien die ons pad kruisten en heel veel kleine hagedisjes en iggy's. Maar geen tropische vogels en andere tropische dieren. Maar dat mocht de pret niet drukken. En weet je wat ook fijn is, er is geen bereik dus ook geen telefoon. Geen afleiding van buitenaf. Gewoon samen met elkaar. Er wordt gewoon weer eens lekker met elkaar gepraat. Ook de onderwerpen plakzak en zweet-reet kwamen aan de orde maar je bent gewoon weer eens heerlijk samen en down to earth.

Ook hebben we nog even het spelletje "ik heb een dier" gespeeld. Zo fijn. Daar kunnen we echt alle drie wel van genieten.

Wel denk ik dat we drie dagen spierpijn hebben maar we vonden het uiteindelijk fantastisch en waren trots op onszelf dat we het gedaan hadden.

Terug bij ons huisje hebben we lekker een koud biertje gedronken en gedouched. We zijn nog een klein hapje wezen eten en hebben net onze tassen weer ingepakt en wat boterhammen voor morgenochtend gesmeerd.

We vertrekken namelijk morgen weer naar bestemming drie. De hoofdstad van Sint Maarten, Philipsburg!

We worden door de taxi om 06.10 uur opgehaald en dan gaan we weer vliegen met dat hele kleine vliegtuigje. Opstijgen van de kleinste landingsbaan schijnt mogelijk nog spectaculairder te zijn dan landen.

Nou we zijn benieuwd.

Tot snel!