Krabi Cosy Hotel in Krabi Town

Na een lange autorit van 3 uur komen we om 16.30 uur aan bij onze volgende accomodatie. Krabi Cosy hotel in Krabi Town. Het is een klein hotelletje met zwembad. Ook de kamer is normaal. We hebben warm water, airco en een klein koelkastje. We gooien onze spullen op de kamer en vertrekken. Krabi town bestaat uit één grote drukke straat met allemaal kleine zijstraatjes met winkeltjes. We hebben een kleine plattegrond en lopen eerst naar de avondmarkt. Een tiental kraampjes staan op pleinDe kraampjes zijn kleine keukentjes. Ze verkopen thais eten voor een super lage prijs. Pannekoek met nutella is onze eerste aankoop. We lopen verder en zien vanalles. Rondom de keukentjes staan plastic tafeltjes en stoeltjes. Vooral de thaise mensen zelf zitten hier te eten. We lopen verder naar de haven waar een toeristenkantoortje zit. Allemaal mannen lopen in de buurt van dat kantoortje rond en hopen een excursie te kunnen boeken. We hebben wel een idee wat we morgen willen doen maar weten de mogelijkheden niet. We leggen ons idee voor en natuurlijk kan het allemaal geregeld worden als we maar betalen en het bij hem boeken. Johan en ik kijken elkaar aan en overleggen even en besluiten het te boeken bij hem. Na wat onderhandelingen over de prijs is het programma voor morgen als volgt... Morgenochtend om 09.15 uur moeten we in de haven zijn en dan brengt een longtailboot ons naar het eiland Railey. 's Middags nemen we weer een longtailboot maar nu verder naar Aonang. En daar staat om 16.00 uur een taxi te wachten om ons terug te brengen naar ons hotel in Krabi. Prima geregeld voor een totaal prijs van E 25,- We wandelen verder langs wat winkeltjes en stoppen nog ergens om wat te drinken en even wifi te hebben. Na contact met het thuisfront gehad te hebben en de zeer leuke reacties gelezen te hebben op ons reisverslag, gaan we een hapje eten. Net om de hoek bij.ons hotel zit een zeer gezellig restaurantje. Robin krijgt spaghetti en wij nemen alletwee een pepersteak. Het smaakt heerlijk. Ook bij Robin maar bij zijn laatste hapje gaat het mis en moet hij overgeven. Alles eronder. Wat een toestand. We denken dat het een combinatie van warmte en vermoeidheid is. Gelukkig is de eigenaresse heel begripvol en lief. Ze verteld dat ze zelf een zoon heeft van 8 jr en dat het allemaal heel herkenbaar is. Ze knuffelt hem zelfs. We krijgen een andere tafel en drinken onze koffie en thee op. We vragen de rekening en voelen ons bijna schuldig als we het lage bedrag zien. Nog geen E 15,- We geven een fooi voor het lekkere eten maar ook voor al het gedoe met Robin. We worden uitbundig uitgezwaaid en Robin krijgt nog een laatste aai over zijn bol. Als we op de kamer zijn leggen we Robin in bed. We geven hem een zetpil en hij slaapt zo. Wij besluiten om ook vroeg naar bed te gaan. Tenslotte was het vanochtend 05.15 uur toen de wekker ging om te gaan kajakken in Kah Sok. We worden om 08.00 uur wakker van de wekker. We hebben lekker geslapen en Robin is weer helemaal opgeknapt. Het ontbijt is niets bijzonders. Ei met toast of jam met toast. Na het ontbijt pakken we onze tas en gaan naar de haven. Onderweg komen we een bank tegen die werkt en pinnen hier. Johan loopt snel terug naar onze hotelkamer om een deel van het geld in de kluis te leggen. Robin en ik lopen langzaam door. Bij de haven moeten we wachten. De schipper probeert namelijk 8 man te hebben voor zijn boot en heeft er nu pas 3. Hij vraagt ons vriendelijk of we een kwartier willen wachten zodat hij nog wat mensen kan regelen. Johan is toch nog niet terug dus waarom niet. Na een tijdje is johan al lang terug en is het kwartier toch al een tijdje voorbij. We willen niet langer meer wachten. De man probeert nog van alles maar als wij uiteindelijk zeggen dat we nu weg willen of anders ons geld terug willen, kiest hij eieren voor zijn geld en vaart hij toch uit al is het dan maar met 3 man. De boottocht is leuk en duurt ongeveer 25 min. We kijken onze ogen uit. Als we bij Railey aankomen is er geen aanleg steiger en vaart hij zo met zijn boot het strand op. We moeten er vanaf hier uitspringen. Robin vindt het prachtig. We lopen het stoepje, wat moet doorgaan voor boulevard, af en besluiten om een bakje te drinken met een lekker broodje. Dan lopen we het stoepje verder af en willen we een ander bootje nemen naar Aonang. Ze vertellen ons dat we even naar de andere kant van het eiland moeten lopen en dat daar de boten liggen te wachten. We wandelen 5 min en komen op een ander strand aan. Veel drukker dan het vorige, met meer restaurantjes en inderdaad volop bootjes die naar Aonang vertrekken. Toevallig kunnen we gelijk met een boot mee en binnen 10 min staan we op het mooie strand van Aonang. Hier is wel een echte grote boulevard met winkeltjes en restaurantjes. We gaan eerst winkelen. Robin ziet angry bird slippers er is gelijk verkocht. Ach E 5,- waarom niet. Een paar winkeltjes verder zien we ook angry bird slippers voor Johan. Ook die worden gekocht. Als we verder lopen bedenken we ons dat we hadden moeten onderhandelen maar daar waren we te enthousiast voor. We eten nog wat lekkers bij een italiaans restaurantje en na nog wat dingetjes gekocht te hebben gaan we het strand op. Lekker zwemmen in de zee. Het is een schitterende dag en de zon schijnt volop. Om 15.55 uur kleden we ons aan en stappen in de taxi die we gereserveerd hadden. Na 20 min komen we aan bij ons hotel. Robin duikt het zwembad in. Johan en ik pakken de rugzakken even iets anders in en duiken daarna ook nog even het zwembad in. Na het douchen gaan we het centrum weer in en komen we toevallig bij een tempel uit. We kunnen niet naar binnen maar de buitenkant is ook al bijzonder om te zien. Ook komen we een groot warenhuis tegen vol met merk kleding. Iedereen zegt altijd dat de kleren in Thailand goedkoop zijn maar wij zien nu echt iets anders. Nep merk kleding is inderdaad niet duur maar dan is het toch wel duidelijk te zien dat het nep is. Echte merkkleding bv een Levis spijkerbroek kost hier ook gewoon E 70,- dus niet echt goedkoper. Als je hier in Thailand een kostuum laat maken of een bijzondere jurk kost het inderdaad niet zoveel als on Nederland. Robin wil nog graag een kikkertje kopen wat geluid maakt als je met een houten stokje over zijn rug gaat dus dat doen we dan ook. Verder kopen we niets en gaan we een hapje eten. We komen toch wéér uit bij dat leuke restaurantje uit van gisteren en we worden hartelijk ontvangen. Robin krijgt een kroel en voor hem speciaal gaat de eigenaresse iets lekkers maken. Het wordt een broodje hamburger en hij vindt het heerlijk. Ook ons eten is voortreffelijk. We praten en lachen nog wat. Johan neemt nog een lekkere koffie, Robin krijgt nog een ijsje. Het is een gezellige boel. Na het betalen van wéér een absurd lage rekening vraagt ze aan ons of ze een foto van ons mag maken om op haar facebook pagina te zetten. Natuurlijk vinden we dat goed. Ook schrijven we nog wat liefs in een boekje en nemen dan afscheid. We krijgen alle drie, twee dikke zoenen en ze zal voor ons bidden dat we veel geluk krijgen de rest van ons lezen. Geweldig toch!
Op onze kamer drinken we nog wat maar dan gaan we toch echt slapen want morgen gaan we met de ferry naar onze volgende bestemming op Koh Lanta.