koh lanta deel 2

Oudjaarsavond op Koh lanta was geweldig. Na ons mooi aangekleed te hebben zijn we lekker gaan eten. We hadden een heel mooi plekje in een hoekje op een veranda gelijk aan het strand. Er stond wind dus geen last van muggen. Ze kennen hier helaas niet het gebruik van voor-, hoofd- en nagerecht. Want ook al staat het in de menu kaart wel apart beschreven ze brengen alles tegelijk. We hadden een lekkere entrecote met pepersaus en knoflookbrood. Wijn is hier in Thailand verschrikkelijk duur dus we houden het lekker bij een koude Chang (bier). Voor Robin is het meestal ananassap want appelsap kennen ze hier bijna niet. Terwijl we aan het tafelen waren keken we naar de zee en de mensen op het strand.
Op het strand verkochten ze geluksballonen. En heel de avond door werden deze opgelaten. Schitterend om te zien hoe héél de lucht boven de zee gevuld was met deze ballonnen. Het was eigenlijk super romantisch. Het dineren op het strand, de schittering van de zee de ballonnen in de lucht!!
Rond 22.30 uur liepen we terug naar onze accomodatie. Op deze avond is dit the place to be. Het is al enorm druk en een dj draait lekkere muziek. Iedereen staat te swingen met zijn blote voeten in het zand en een fles bier in zijn hand. Het is een groot feest. Robin kijkt zijn ogen uit en speelt lekker in het zand. De eigenaar van onze accomodatie komt met een enorme doos aanlopen. Daarin blijkt een gigantisch assortiment vuurwerk te zitten. Geen knallen maar siervuurwerk. Er wordt niet afgeteld maar iedereen houdt zelf de tijd in de gaten. Wij kopen 2 geluksballonen. Een in de vorm van een hart, rood gekleurd. En een witte in de vorm van een rechthoek. Het hart staat voor geluk in de liefde en de witte staat voor geluk in het algemeen. Om 0.00 uur wensen we elkaar gelukkig nieuwjaar. We proberen nog om contact met het thuisfront te krijgen maar het netwerk is overbezet. Dan gaan we onze ballonnen oplaten. Het gaat helemaal goed en al kroelend met zijn drieën kijken we onze ballonnen samen met honderden andere na boven de zee. Ook genieten we van het siervuurwerk. De ene pot met vuurwerk is nog mooier als het andere. Nou daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Uiteindelijk lukt het ons om met het thuisfront contact te krijgen. Voor hun is het wel een beetje raar want bij hun is het 6 uur vroeger en moet het feest nog beginnen.
We dansen, feesten en genieten nog tot 1.45 uur en dan stort Robin in. We brengen hem naar de kamer en besluiten om zelf ook naar bed te gaan. Het is mooi geweest. Waarschijnlijk is dit een van de gaafste oud- en nieuw vieringen die we mee hebben gemaakt. Ik roep nog héél optimistisch volgend jaar weer met deze temperatuur en blote voeten in het zand maar tegelijk roepen Robin en Johan, nee volgend jaar weer in de sneeuw :( Nou we zullen zien. Na onze dierentuin (badkamer) weer overleeft te hebben stappen we in ons bedje en vallen alle 3 gelijk in slaap.
Nieuwjaarsdag. We worden rond 09.00 uur wakker maar zijn zeker niet fit. Johan heeft koffie nodig en gaat samen met Robin een bakje drinken. Ik draai me nog eens om. Om 10.30 uur zweet ik ondanks de regen het bed uit. Ik besluit de rest op te zoeken. Ze zitten onder een dakje van palmbladeren wat te computeren. We bestellen ontbijt en vragen naar de weersvoorspellingen. Ook hier zijn we weer verbaasd dat niemand het weet en het ook niemand interesseert. Dus niet alleen de mensen in zuid amerika maar ook in azië vinden het weer niet belangrijk. Alleen wij nederlanders. We overleggen wat het plan voor de middag wordt. Door de regen wordt het geen strand. De mannen hebben geen zin om te winkelen. We gaan ondanks de regen rijden op een olifant. De receptie belt wat rond en om 13.30 uur worden we opgehaald. We kleden ons aan en pakken onze spullen en onze poncho. We worden opgehaald door een pick up en we moeten achter in de laadbak plaats nemen. Dit gaat helemaal nergens over. Gewoon hilarisch! Er is een dakje boven gelast maar dit zou in nederland niet door de keuring komen. We rijden weg. Het regent harder en de weg is een grote modderpoel. We krijgen de slappe lach en hebben het eigenlijk super naar onze zin. Na een half uur hobbelen (rijden) komen we aan bij de olifanten. We trekken onze poncho aan en nemen plaats op de rug van een hele grote olifant. In zo'n speciaal stoeltje. De verzorger gaat op zijn hoofd zitten. De olifant begint een helling af te lopen en we kijken elkaar aan. Het regent inmiddels pijpenstelen. De wind waait onder onze poncho's (walrus effect ;) ) en we hobbelen verschrikkelijk. Het is een klein beetje eng omdat de olifant door de modder van de jungle loopt en je bang bent dat hij ieder moment uit kan glijden maar gelukkig gebeurd dit niet en we hebben ondanks de bizarre omstandigheden het enorm naar ons zin. Vooral Robin geniet zichtbaar! Geweldig. We rijden ongeveer een half uur rond. Dan moeten we weer afstappen en nemen we afscheid van het grote beest. Iets verder staat nog een klein olifantje. Echt een schatje. We aaien haar. Ze is 4 jaar maar al net zo groot als Johan. We zouden ook nog een trekking doen naar een waterval maar ze waarschuwen ons om het niet te doen. Veel te modderig. Het regent nog steeds flink en zien er vanaf. Wel wandelen we nog even door de slangentuin. Gelukkig zitten ze in hokken want er zitten behoorlijke giftige tussen. Denk aan een cobra bijvoorbeeld. Ook loopt er nog een schildpad in de tuin. Na nog wat ananas gegeten te hebben stappen we weer in onze geweldige pick up. We worden mogelijk nog natter en viezer maar het kan ons niets meer schelen. We hebben een super middag gehad.
We drinken een lekker biertje en gaan dan naar ons hutje. We kleden ons uit en nemen een verfrissende koude douche in de regen. O ja had ik trouwens al verteld dat het bananenblad dak boven onze wc niet waterdicht is. Dus als je op de wc zit wordt de rechterkant van je been nat en het druppelt midden op je rug. Erg fijn, niet!
We gaan ergens wat eten en besluiten om Robin op tijd op bedje te leggen. Met de babyfoon aan drinken wij nog een aantal biertjes bij onze accomodatie. Zo horen we dat er vanmiddag een aardbeving is geweest. Bij ons voor de kust in de Andaman zee. Met een kracht van 4.2. We, nou ja ik, zijn van dit nieuws best onder de indruk en gelijk denken we weer aan onze eerdere aardbeving in Costa Rica. Gelukkig hebben we dit keer niets gevoeld. We raken aan de praat met een duits stel en voor we het weten zijn we weer heel wat pilsjes verder en is het al 23.30 uur. We besluiten om naar bed te gaan.
De volgende ochtend worden we wakker. Het regent nog steeds maar wel veel minder. Ik ga naar de wc en wordt gelijk weer geconfronteerd met onze lekkende "badkamer". Ik kruip nog even terug in bed want Robin slaapt nog. Plots trilt ons hutje en Johan en ik beseffen gelijk dat het om een naschok gaat. Ik ben even een klein beetje bang maar gelukkig hoor ik nog een haan en ook het ongedierte rondom ons hutje ritselt vrolijk door. En dan plots is het weer voorbij. Ik geef johan een kus en ben blij dat het gestopt is en dat Robin niets gemerkt heeft. Snel daarna wordt ook Robin wakker en gaan we ontbijten. Mijn mannen hebben me overgehaald en we laten ons een uur lang masseren. We liggen op het strand onder een afdak. We horen de regen kletteren. En ik moet toegeven het is best lekker. We lachen wat af want onze masseurs halen de gekste capriolen uit met ons. Robin krijgt de slappe lach als ze aan zijn tenen trekt. Na de massage is het gestopt met regenen en probeert de zon door te komen. We gaan naar onze kamer en trekken onze strandkleding aan. Op naar het strand. Heel de middag genieten en relaxen we. Zelfs onze lunch laten we bij onze strandbedden serveren. We maken het plan voor morgen. De ferry naar koh phi phi gaat om 08.00 uur en om 13.00 uur en we besluiten alle 3 om die van 08.00 uur te nemen. VIA onze gsm zien we namelijk dat het morgen zeer warm en zonnig wordt en als we de vroege ferry nemen hebben we de hele middag vrij om op het strand te liggen.
's Avonds spelen we een potje snookeren en eten we nog wat. We zijn moe dus we gaan alle 3 vroeg naar bed. Maar dan begint het circus. Ik schrik wakker van geritsel. Ik doe mijn zaklamp aan. En wat zie ik... een rat in ons hutje. Ik schrik me kapot en maak Johan wakker. Hij merkt gelijk dat er iets is en als een echte rattenvanger stapt hij uit bed. Hij jaagt het beest weg en onderzoekt waar dat beest op af kwam. We hebben vanavond wat nootjes gekocht. De verpakking is nog helemaal dicht maar toch komt dat beest daar op af. Zodra johan terug op bed ligt horen we dat kutbeest weer. Johan er wéér uit. Maar dat beest is sneller en voordat johan het knopje van het licht gevonden heeft is dat beest al door ons palmendak naar buiten. Dan is het een uur stil. Ik doe geen oog meer dicht maar Johan is wéér in slaap gevallen. Plots hoor ik hem weer maar wil Johan niet wakker maken. Dus ik klap flink in mijn handen en dat beest schiet gelukkig weer weg. Dit herhaald zich een keer of 6. En dan is Johan opeens wakker. Hij blijkt dus niet wakker te worden van die rat maar van mijn geklap. Hij springt uit bed, bijna door de klamboe heen, gooit de prullenbak naar buiten, rolt de pinda's in 3 handdoeken en legt deze in de badkamer. Dan stapt hij terug in bed, zegt weltrusten en binnen 5 minuten slaap hij. De rest van de nacht, wat daar dan nog van over is, slaap ik licht en ben eigenlijk stiekem héél blij dat we morgenvroeg hier weggaan. De omgeving en oud- en nieuwjaar was werkelijk super maar het hutje kan echt niet. Dan maar geen echt meisje in de jungle. Morgen om 06.30 uur loopt de wekker af en vertrekken we naar het snorkel en strand paradijs Koh Phi Phi!!